woensdag 29 juni 2011

Tadaaaa!

Hier is ie dan, het volgende stuk in de collectie! Helemaal op maat, met een belegje, en een rits en een splitje achter, en een zeefdruksel. En ja, voor de pietlutten loopt het patroon achter op de naad net niet helemaal recht. Maar ach, een kniesoor die daar op let zeg ik altijd maar!




En mocht het nog niet duidelijk zijn, het is dus een eekhoorn.

maandag 27 juni 2011

Lekker leven op het landgoed

En toen was het spontaan 36 graden. Of zo leek het tenminste. Maar 26 toch zeker wel!
Heel de middag had ik dekking gezocht in het koele atelier bij de patroonteken juf, maar zelfs daar stond ik met het zweet op mijn voorhoofd te werken (en dat kwam niet door de sambal).
Toen ik van de laatste les voor de vakantie naar huis fietste naar de koning schroeide ik mijn kont bijna aan mn zadel. Wat een hitte op straat! De koning en ik hadden eerder bedacht lekker op het strand te gaan eten maar we hebben geen parasol en echt, zonnesteek garantie vandaag. Wijs als we zijn vonden we een beter onderkomen.

Met de verse pastasalade onder de arm, een koude fles wijn en de rode gieter togen wij naar ons landgoed.


Tussen de bloeiende bloemen en de klimmende bonen genoten wij van ons koningsmaal. En wederom sprak zij de wijze woorden: het Paradijs is hier!


dinsdag 21 juni 2011

Het verhaal van de sambal

Toen ik nog een vrouw met een baan was had ik ook collega's. Eén collega maakte zelf de lekkerste sambal ooit. Licht pikant met pepertjes natuurlijk maar vooral met veel knoflook en gember. Tijdens de lunch smulde wij er van. Nu wil ik dat natuurlijk ook kunnen maken dus ging ik op zoek naar het recept voor deze heerlijkheid.
Niet zo'n knalrode sambal die je een zwetend voorhoofd geeft en stoom uit je oren maar zo'n heerlijke donkere smaakvolle pasta die overal lekker bij is! Vooral op een boterham met hummus en alfalfa en een schijfje komkommer.
Het idee was dus: ik ga op zoek naar het ideale recept en ga daarmee de wereld veroveren! Nu de potjes staan te koelen heb ik daar ineens mn twijfels over...


Dit was het uitverkoren recept:
7 sjalotten
1 bol knoflook
scheutje olie
1 tl trassi
200 gr pepers
1.5 schijf goela djawa (javaanse suiker)
sap van halve citroen
5 el ketjap manis
en mijn eigen toevoeging een flink stuk gember

Klinkt lekker toch?

Goed, in de winkel hadden ze net geen rijpe rode pepers meer maar wel een hele kleurige bak vol mme Jeanets. En ik weet heus wel dat die nog wat heter zijn maar ze zien er zo onschuldig en vrolijk uit dat ik ze niet kon weerstaan. En he, het scheelde me weer een ritje naar een andere winkel.
Dus uiterst enthousiast ging ik aan de gang. Goede voorbereiding is het halve werk dus ik deed mn haar in een staart zodat ik niet met mn hete peper vingers aan mn gezicht hoefde te zitten. Toen de uien en knoflook met de trassie in de pan gingen sloegen de gefermenteerde garnalen al gelijk op mn keel. Dus tussen het roeren door stond ik op het balkon bij te komen. Bij het fijnhakken van de madammekes had ik netjes bijna alle zaadjes eruit gehaald, ik wilde tenslotte een lekkere sambal! Maar toen ik de pepers in de pan gooide liepen de tranen gelijk over mn wangen. De tip van een slok water in je mond houden hielp wel een beetje maar toch zocht ik mijn heil weer op het balkon. Toen de ketjap, suiker en citroen erbij en werd het al beter. Het begon eigenlijk best heel goed te ruiken. Hm, misschien komt het wel goed dacht ik nog even...
Na een tijdje pruttelen moest ik toch echt proeven of het wel lekker was of dat er nog een beetje zout of iets anders bij moest. Klotsende oksels kreeg ik ervan! Een heel klein likje was al genoeg om me een rood hoofd en prikkende ogen te bezorgen. Nog maar even laten pruttelen dan. Na een goed half uur rook het echt heel lekker, een beetje zoetig, kruidig, jummie! Dus de boel maar in potjes gedaan en oke, nog even proeven. Dit keer beter voorbereid pakte ik een toastje met een klein beetje hummus en deed daar een heel klein beetje sambal op. Het ziet er mooi uit, donker, goede textuur, niet te grof niet te fijn. En eigenlijk best heel lekker. Dacht ik! De kick komt altijd later! Zou het echt aan de mme Jeanets liggen, of is de verhouding pepers en andere ingredienten gewoon een beetje groot?
Hoe dan ook, ik heb toch nog prikkende ogen, na 6 keer mn handen wassen brandt het nog overal waar ik het aanraak , het zweet staat nog op mn voorhoofd maar ik heb mooi wel 2 potjes sambal staan.
Ik geef nog niet op. Ooit zullen jullie versteld staan van mijn sambal imperium!

zondag 19 juni 2011

Handmade by Dancing Tree

Ik hou van mooie dingen. Ik hou van dansen en ik hou van bomen. Ik hou ook van stoere indianen en zo kwam ik ooit bij de naam Dancing Tree.
Nu ik zo van die mooie dingen begon te maken wilde ik natuurlijk maar wat graag dat er dan ook een labeltje in komt, dat lijkt altijd zo echt. Dus na lang zoeken bestelde ik echte geborduurde instik labels. Heuse mooie, niet van die suffe zwartwitte maar een luxe variant. Toen de enveloppe deze week in de bus lag moest er dus gelijk iets moois gemaakt worden, dat begrijp je wel.

Helemaal gemotiveerd ging ik aan de slag met het recept van Mme Zsazsa om een heus patroon op maat te maken, en omdat ik een heuse lockmachine in mijn bezit heb deze dagen, en vooral omdat ik van comfort hou (en nee, niet omdat mijn buik zo groeit) deed ik ook een schepje Vermiljoen erbij.

Ik had nog een dinosaurus liggen, die ik ook ooit een beetje van Mme Zsazsa heb gestolen, dus die zeefdrukte ik er nog eens overheen en tadaaaaa! Een hippe rok! Op maat, met voering en.... een eigen label erin! Ik ben blij, de koning vindt hem ook heel mooi al is hij natuurlijk niet opjectief. De koning vindt alles met dinosaurussen mooi. Nu ga ik in mijn nieuwe rok naar de stoffenmarkt op zoek naar nieuwe schatten voor een nieuw project. Hmm, zouden regenlaarzen er goed onderstaan?

zaterdag 18 juni 2011

Kiemkracht Of hoe je van een vlieg een olifant maakt

Goed, dus over het maken van veel lekkere beansprouts of in het goed nederlands spruitgroenten.
Verse alfalfa, taugé, radijskers, fenegriek en al die 100 andere varianten zijn niet alleen lekker op je broodje kaas of door de sla maar schijnen volgens het geitenwollensokken gezelschap ook nog eens verschrikkelijk gezond te zijn! Dus handen uit de mouwen en kweken maar die kleine sliertjes vol vitaminen en mineralen! Met gezonde blos aan de slag!
Het is echt supersimpel, en je hebt heus geen hele dure speciale kiembakjes nodig. Gewoon een grote glazen pot, een elastiekje of touwtje en een stukje gaas, kaasdoek of vitrage. Neem geen metalen gaas enzo want dat gaat helemaal mis.

Stap 1:
Doe je zaadjes in de pot. Ik heb een mix van de natuurwinkel maar je kunt ook gewoon eens soort nemen, al is dat wel een beetje saai natuurlijk. Een eetlepel in een pot van meer dan een halve liter. Ja, je gaat van een mug een olifant maken dus begin met voldoende ruimte.

Eetlepel zaadjes


Stap 2:
Vul de pot met water, gewoon helemaal vol. Doe je gaasjes erover en laat het zo een uur of 6 staan. Gewoon op het aanrecht zodat je het niet vergeet. Giet na 6 uur het water af. Je kunt de pot dus gewoon ondersteboven houden en het water loopt er zo uit. Maak het jezelf vooral gemakkelijk. Zet daarna de pot ondersteboven weg in een keukenkastje of op een andere donkere plaats. De druppels water die er nog inzitten moeten er wel nog uit kunnen dus ik zet hem altijd schuin in een oude ijsdoos. Blijft je kastje ook meteen lekker schoon.

Stap 3:
Goed spoelen
De volgende dag vul je de pot weer met water, gewoon door het gaasje, schud je de boel een beetje en giet je het gelijk weer af en zet het weer terug. Dit mag je 3 keer per dag doen, maar ik vergeet dat dus regelmatig en met 1 keer per dag gaat het ook prima. Geniet er dan ook even van dat je ziet dat er al kleine plantjes beginnen te groeien! Hoi hoi hoi, het werkt!






Klaar
Stap 4:
Na ongeveer 3 dagen (verschilt per mix, sommige duren wel langer geloof ik) zijn ze groot genoeg om te eten. De laatste dag zet je ze niet donker weg, maar gewoon op het aanrecht ofzo. Volgens mij gebeurt er door het licht iets met bladgroenkorrels die dan weer extra turbo gezond zijn maar daar weet ik echt het fijne niet van.

En hier is uw overheerlijke pot met verse uiterst gezonde sliertjes! Je kunt de kiempjes een paar dagen goeg houden door ze gewoon in de koelkast te zetten, met pot en al. En daarna begin je weer opnieuw natuurlijk... Rocket science!

zaterdag 11 juni 2011

Het Paradijs is hier!

Alle begin is moeilijk en daar ben ik het om te beginnen helemaal niet mee eens. En het Paradijs is niet later maar nu.
Ik ben Eva, nogal eigenwijs, en ik woon samen met de koning in een paleis. Het paleis is niet zo heel groot maar ter compensatie hebben we een landgoed waar we koninklijke sla en prinsessenboontjes groeien. Als de koning bezig is met zijn volk bak ik vaak een taart voor hem, daar houdt de koning van.  En ik ook.

In het paleis gaat ook wel eens wat mis. Soms kleine dingen en soms groot. Er liggen grote verleidingen op de loer om heel de boel in het honderd te laten draaien. Liever loopt alles in de soep, maar dan wel een lekkere. En zo kwam het dat ik hier ineens in de Hof van Eva terecht kwam. De avonturen uit het Paradijs wil ik jullie niet onthouden!