Heel de middag had ik dekking gezocht in het koele atelier bij de patroonteken juf, maar zelfs daar stond ik met het zweet op mijn voorhoofd te werken (en dat kwam niet door de sambal).
Toen ik van de laatste les voor de vakantie naar huis fietste naar de koning schroeide ik mijn kont bijna aan mn zadel. Wat een hitte op straat! De koning en ik hadden eerder bedacht lekker op het strand te gaan eten maar we hebben geen parasol en echt, zonnesteek garantie vandaag. Wijs als we zijn vonden we een beter onderkomen.
Met de verse pastasalade onder de arm, een koude fles wijn en de rode gieter togen wij naar ons landgoed.
Tussen de bloeiende bloemen en de klimmende bonen genoten wij van ons koningsmaal. En wederom sprak zij de wijze woorden: het Paradijs is hier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten