Wilde Afrikaantjes

Ik wil nog even terugkomen op de moestuin.
Kijk eens goed naar de volgende foto en vertel mij wat u daar ziet, behalve dat hele leuke zelfgemaakte rokje met blauwe panterprint...

Inderdaad, bar weinig moes! Onze moestuin is momenteel meer een bloemen tuin. Een heel klein pompoentje daar links onderin, en een grote andijvie voor me, maar die is vandaag in een heerlijk stamppotje met een gehaktbal verdwenen. Die enorme bloemenzee achter me bestaat uit afrikaantjes. Nou, behoorlijke afrikanen kan ik wel zeggen. Behoorlijk wilde afrikanen ook. Zelf uit een zaadje laten groeien, niks geen plantje van het tuincentrum. Een heel klein zaadje in een klein bakje, en toen heel langzaam werd dat een plantje, dat zetten we buiten en toen werd het een iets groter plantje, met bloemen en het bleef groeien. En groeien, en groeien! Dat hele bos kwam uit twee hele kleine zaadjes en groeit ongestoord verder. Net als de goudsbloemen. En net als de oost indische kers. Wat iest minder goed wil groeien met al die natte dagen is de kool, de pompoen, de mais, de courgette. Alles wat we graag wilde eten zeg maar.
Ik geef niet snel op en heb voor volgend jaar al heel wat aantekeningen. Volgens de meneren van het weer was het dit jaar ook de natste zomer in 100 jaar ofzo dus ik heb een excuus.
Gelukkig mag ik even op de tuin van de buurvrouw passen als ze op vakantie is, dus maak ik gewoon nog een keer een gevulde patisson.