Een mevrouwtje voor mevrouw

De prinses zei tegen mij, tussen neus en lippen door, dat de baby-prinses geen pop heeft. Een lieve baby hoort toch op z'n minst een pop te hebben vond ik. En zo zat ik de volgende dag een heuse lappenpop te naaien.

Er liggen lapjes genoeg hier, dus een beetje freubelen later was er zowaar een popje, zonder gezicht en zonder haar. De prinses heeft dreadlocks, de vader van de baby-prinses ook, dus kreeg de pop ook heuse slierten op haar hoofd. Zelf gevilt van lekker zachte merino wol, ruikt stukken beter dan echte dreadlocks :-)

 

Ondertussen was het ver voorbij middernacht, maar als ik dan eenmaal op dreef ben is het lastig zomaar te stoppen. En zeg nou zelf, een pop zonder gezicht is toch een beetje eng. Ik kreeg al een beetje Chucky visioenen toen ik de naald in het gezicht van het popje zetten. Het was onguur weer, donker, en ik voerde een wonderlijk voodoo ritueel uit met borduurgaren. De goden waren me best goedgezind want ik kon tevreden gaan slapen. Ze kijkt lief, al zeg ik het zelf.

 

Natuurlijk moest de pop een naam, na veel wikken en wegen met zoetsappige namen is hier dan Mevrouwtje! De baby-prinses lijkt er erg tevreden mee.