Hoe stippeltje niet meer verder wilde en de vakantie toch een succes werd

Het zuiden van Frankrijk moest het worden. Een cursus notabene! De Koning en ik zouden gaan klimmen. Nou doen we dat wel vaker maar dan binnen en niet op hoge bergen. Al viel het klimmen de laatste tijd wat tegen omdat we eigenlijk vaker aan het boulderen waren...
Nu zouden wij niet in een keer naar het zuiden rijden, maar rustig aan. De eerste nacht stonden we dus gezellig op de camping in Fontainebleau, met een kampvuur en volle zin in de vakantie! 's Ochtend op tijd weer op, tent afbreken, inpakken en om 9 uur stond ons stippeltjes autootje weer ingeladen klaar om te gaan. Sleutel in het contact, halve slag draaien, pruttel pruttel prut. Hm zou het nog te koud zijn? Onze bolide is heel betrouwbaar, maar soms moet je even een kwartiertje wachten en dan doet ie het wel. Dus maar even naar de bakker om alvast wat baguettes en pain-au-chocolat in de slaan voor de komende 8 uur op de route du soleil.
Maar nee. Stippeltje wilde niet meer. Dus even proberen met een beetje hulp.

En wat grotere hulp.

En nog wat grotere hulp.

Lang verhaal kort: we zaten vast in Fontainebleau! Kennelijk was het niet de bedoeling dat de Koning en ik aan touwen zouden hangen, maar moesten we het doen met boulders en crashpads. Eigenlijk hadden we niets te klagen. Vrienden uit de klimhal thuis kwamen de volgende dag zomaar de camping oprijden omdat ze verregend waren in Italië en Zwitsterland, dus al met al hadden we een hele fijne tijd todat...
Kiespijn..
Uiteindelijk kregen we na 8 dagen een telefoontje dat de auto het weer deed dus die middag nog pakte we wederom onze tent in en de volgende ochtend werden bij de tandarts mijn wortelkanalen eens lekker opgepoetst.
Lang leve de vakantie...

Maar natuurlijk is er een wijze les uit dit avontuur te leren en wel deze: Toen de auto echt stuk was, en we niet hoefde te denken over de opties omdat die er gewoon even niet waren, was ik zo ontspannen! Het niet hoeven maken van beslissingen was heerlijk! We konden met mensen meerijden als ze gingen, dus er viel niets te plannen, we hoefden niet te bedenken of het ergens anders leuker was of dat we nog zouden blijven. Jammer van de kiespijn, maar het was eigenlijk een van de meest ontspannen vakanties ooit!

En waar je ook bent, lekker eten maakt altijd alles beter :-)

Couscous salade geserveerd op een crashpad